Rzut karny to bardzo dogodna okazja do zdobycia gola. Kiedy jednak się go dyktuje i jak wygląda jako przeprowadzenie? Oto kompleksowy poradnik, który rozwieje wszystkie Twoje wątpliwości!
Kiedy wprowadzono rzuty karne?
Rzut karny to jeden z najbardziej charakterystycznych stałych fragmentów gry w całym świecie futbolu. Piłka ustawiona na jedenastym metrze od bramki, bezpośrednie starcie „strzelec kontra bramkarz” i emocje, które sięgają zenitu – trudno o moment, który byłby większą esencją futbolu. Uwielbiają je fani, którzy śledzą spotkania w specjalnych aplikacjach lub za pośrednictwem stron bukmacherskich, które znajdziesz pod adresem https://gramgrubo.pl/legalni-bukmacherzy/kody-promocyjne/kod-promocyjny-lv-bet/. Dla piłkarzy natomiast to prawdziwy test charakteru.
Rzuty karne nie były jednak czymś, co powstało wraz z futbolem. Po raz pierwszy wprowadzono je jednak stosunkowo szybko, bo już w 1891. Już wtedy piłkę ustawiano w odległości 12 jardów od bramki, co oczywiście przelicza się na 11 metrów, a zdarzenia te pierwotnie nazywano… strzałami śmierci! Serie rzutów karnych, które współcześnie wieńczą niektóre remisowe spotkania, wprowadzono natomiast w 1970 roku.
W jakich sytuacjach dyktowane są rzuty karne?
Biorąc pod uwagę fachowe definicje, rzut karny dyktowany jest w sytuacji, gdy popełnione zostaje przewinienie kończące się podyktowaniem rzutu wolnego bezpośredniego. W obrębie pola karnego jednak zamiast wolnego sędzia nakazuje wykonanie rzutu karnego. Piłka stawiana jest na kropce oddalonej o 11 metrów od bramki i stamtąd próbuje on pokonać golkipera.
Jakie dokładnie sytuacje sprawiają jednak, że akcja kończy się przyznaniem rzutu karnego? Oto przykłady:
- przewrócenie przeciwnika, unieruchomienie go lub inne zakłócenie jego naturalnego ruchu;
- celowe zaatakowanie rywala;
- dotknięcie piłki ręką przy nienaturalnym ułożeniu ciała;
- inne niesportowe działanie mające na celu nieprzepisowe przerwanie akcji.
Rzut karny od A do Z – sprawdź, co dzieje się w momencie jego podyktowania!
Gdy sędzia odgwizduje faul i wskazuje na jedenasty metr, sędziowie VAR od razu zabierają się za analizę sytuacji. Jeśli ich kontrola nie wykaże, że arbiter główny popełnił ewidentny błąd przy swojej decyzji, rzut karny utrzymywany jest w mocy.
Sędzia pozwala zostać w polu karnym wyłącznie bramkarzowi oraz wyznaczonemu strzelcowi. Reszta piłkarzy musi wyjść poza obręb szesnastki i specjalnego łuku znajdującego się przed szesnastką. Dzięki temu wszyscy zawodnicy w momencie wykonywania strzału znajdują się w odległości co najmniej 9,15 metrów od piłki. Na gwizdek sędziego strzelec wykonuje rozbieg i oddaje strzał. Do momentu kopnięcia co najmniej jedna stopa bramkarza musi spoczywać na linii bramkowej lub za nią.
Istnieją sytuacje, w których rzut karny może zostać powtórzony lub unieważniony. Jeśli bramkarz obroni strzał, wychodząc zbyt szybko za linię bramkową, jedenastka wykonywana jest ponownie. Dzieje się to również wtedy, gdy w obręb pola karnego lub łuku wbiegnie gracz drużyny broniącej. Jeśli natomiast strzelec zdobędzie bramkę, lecz w polu karnym znajdzie się jego kolega z zespołu, bramka nie jest uznawana, a posiadanie piłki przypada rywalom.
